Skip to content

ZoKa 2016 – Deel 3

Zondag 24 juli
De Meeuwen en Jagers gaan kanoën. Ze rijden naar de tolbrug bij Whitney on Wye, waar we de kano’s in het water laten. Vandaag is het een langere tocht, dus er de verkenners moeten wat harder door kanoën en wat minder spelen. Helemaal droog blijven ze niet, ook omdat er af en toe wat regendruppels naar beneden komen. Ze eindigen net voor de Monington Falls. Hier is een camping, waar ze de nacht zullen doorbrengen. Het kampterrein met kleine tentjes wordt opgebouwd en ze koken zelf een pasta maaltijd.

De andere groep gaat wandelen op de Hay Bluff. Vanaf de parkeerplaats lopen de 2 bakken een rondje tegen elkaar in. De Stormvogels gaan meteen omhoog naar de top van de Hay Bluff. Daarna lopen ze over de rug van de berg naar het zuiden. Hierbij lopen ze over het Offa’s Dyke path. Dit is een scheiding tussen Wales en Engeland, waar koning Offa eeuwen geleden een dijk heeft gebouwd om Engeland te beschermen tegen de plunderaars uit Wales. Ook hier is het bewokt met af en toe een bui en bovenop lopen ze in de mist. Halverwege de tocht dalen ze af in het dal, tussen de varens door. Daar komen ze de Sternen tegen. Ze proberen zich nog te verstoppen, maar helaas zien de Sternen het gele petje van Sipke al van verre boven de varens uitsteken. De Stormvogels spelen zelf nog wel even verstoppertje waarna ze verder afdalen. In de het dal lopen steken ze de rivier over volgen deze weer terug naar de parkeerplaats. Ze keren terug naar het kampterrein en na de maaltijd gaat de toko open. Daarna gaan ze lekker slapen en Steijn (de enige aalscholver in dit groepje) logeert een nachtje bij de Sternen.

Maandag 25 juli
De Meeuwen en Jagers slapen op de camping lekker uit tot 8 uur. Na het ontbijt en de afwas ruimen ze de tentjes uit en laden hun spullen in een busje. Dat wordt opgehaald, terwijl de jongens gaan wandelen naar Hereford. Ze lopen een stuk van de Wye Valley Walk. Omdat de wandeling door het dal van de rivier de Wye loopt zijn er geen hoge bergen. We lopen vooral door een boeren landschap, soms over wegen, andere keren dwars door weilanden of graanvelden. In Hereford worden ze opgehaald met de busjes die ze weer naar het kampterrein brengen. Na het eten gaat ook voor hun de ToKo open.

De andere groep gaat kanoën naar de camping. Eerst rijden we met de busjes langs de camping om onze slaapspullen achter te laten en de kanospullen op te halen. Daarna door naar Withney. Het is vandaag iets warmer en zonniger wat fijn is voor de kanoërs. Ze kanoën flink door en om 5 uur zijn ze op het kampterrein. De tenten staan al, dus ze kunnen meteen beginnen met koken. Na het eten maken ze nog een mooi kampvuurtje. Ook gaat iedereen even lekker douchen.

De zeearenden komen in de loop van de middag aan op ons kampterrein in Mordiford. Ze hebben een leuke wandeltocht gemaakt door Wales en zijn in Hay on Wye geëindigd. Vandaar hebben ze de bus naar Hereford genomen. Jammer was dat een van hun activiteiten (een hoogteparcours) niet door kon gaan, maar als alternatief hebben ze nog een dag kunnen klimmen. Je kunt hier het uitgebreide verslag van hun kampje lezen. ’s Avonds worden ze nog naar de camping gebracht, zodat ze morgen weer met de rest van de groep mee kunnen doen.

Dinsdag 26 juli
Ook de Stormvogels en Sternen slapen lekker uit. Voordat ze kunnen gaan wandelen moeten ze eerst het kampterrein afbreken en alles in het busje laden. Rond 11 uur is dat klaar en kunnen ze op pad.
De andere groep is dan ook weer op de camping. Zij gaan vanaf hier kanoën naar Hereford. Maar voor ze echt op pad gaan, gaan ze eerst nog een half uurtje spelen in de Monnington Falls. Deze stroomversnelling ligt 200 meter vanaf de camping en is de grootste die we tegen komen. Eerst gaan ze er gewoon doorheen en daarna leggen ze verder op aan. Met een paar kano’s lopen ze terug en een paar man proberen nu tegen de stroming in te kanoën. Dat is hard werken en alleen Arjen haalt het. Van de rest komen er een paar heel ver en anderen eindigen ondersteboven. Er zijn ook jongens die zwemmend/drijvend met de stroom mee door Monnington Falls gaan, ook erg leuk om te doen.

Daarna kanoën ze verder en onderweg spelen ze nog een spelletje. We moeten even wachten tot de 2de kanotrailer beschikbaar is voordat we ze kunnen ophalen, dus tijd genoeg! Bij het eten is de hele groep weer compleet. Halverwege de maaltijd verhuizen we naar binnen (in de Basecamp) omdat het begint te spetteren. Gelukkig is het bij het corvee weer droog, zodat we niet veel later nog een spelletje kunnen spelen op het veld.

Woensdag 27 juli
De Meeuwen en Jagers gaan vandaag mountainbiken in The Forrest of Dean. Hier is een mooi mountainbike parcours aangelegd, met voor elk niveau een route. Als iedereen zijn fiets heeft, geeft Arjen eerste en uitleg hoe je moet mountainbiken. Daarna fietsen ze een paar rondjes over het oefen parcours, waarna de groep in tweeën wordt gesplitst. De jongeren gaan de eenvoudige route doen, een 17 km lange onverharde route door het bos, over bospaden en een oude mijn spoorweg. Na de lunch doen ze de route nogmaals. Daarna doen ze het begin van de eenvoudige mountainbike route.

De oudere jongens doen heel de blauwe mountainbike route, de Verderers Trail. Een leuke route van 11 kilometer door het bos over een smal paadje, met veel bochtjes, steile klimmen en hobbels bij de afdalingen. In het begin is het veel omhoog rijden en af en toe een stukje naar beneden. Dat is even wennen voor ons Nederlanders! Het eindigt met een lange afdaling van een minuut of 5 met mooie bochten en bumbs. Na een pauze om even bij te komen gaan ze nog een keertje. Door de ervaring van de eerste ronden gaat het deze keer beter, omdat de jongens nu beter weten hoe en wanneer ze moeten schakelen en remmen. Door de vermoeide beentjes gaat het omhoog wel wat langzamer. Jesse valt nog bij een van de afdalingen en loopt wat schaafwonden op die verbonden moeten worden. Bas heeft helemaal pech, die valt over de laatste hobbel, 100 meter vanaf de parkeerplaats en mag met Jesse mee langs de EHBO.

De andere groep gaat vandaag voor de laatste keer kanoën, van de camping naar Hereford. Ze moeten een klein stukje verder (1 brug), want de plek waar we er gisteren uitgingen bij de rugbyvelden was erg modderig. Bij de volgende brug ligt een mooie stenen trap, allen moet je iets verder lopen met de kano’s naar de parkeerplaats. De dag begon met wat regen, maar tijdens het kanoën komt de zon er al snel bij en kunnen ze genieten van een mooie dag kanoën.

Na het eten hebben we een singsong. Peter en Madge zijn er ook bij. Samen zingen we een hoop leuke vooral Engelse liedjes, waaronder de Canoe-song, die we een aantal kampen geleden op dit kampterrein hebben geleerd van een Engelse scoutleider. Tussendoor spellen we een paar spelletjes. Aan het einde krijgt Peter en Madge nog een cadeau voor hun bijdrage aan het kamp, waaronder het kampshirt. De verkenners en staf hadden deze ook nog niet gezien, dus mogen ze deze even showen aan de groep, wat ze met veel plezier doen.

Donderdag 28 juli
We slaan vanochtend de opening in uniform over, zodat we wat eerder wegkunnen van het kampterrein. We willen op tijd terug zijn, zodat we ons kampterrein af kunnen breken en vroeg naar bed kunnen.

De Stormvogels en Sternen zijn als eerste op weg, naar het mountainbiken. Ook zij beginnen met een paar oefenrondjes, hoewel op een ander oefenparcours, waarna ze in 2 groepen uiteen gaan. Iedereen heeft een leuke dag.

De andere groep gaat de Hay Bluff beklimmen. De Jagers beginnen met de klim, terwijl de Meeuwen eerst door het dal lopen. Dat was de betere route, want als de Meeuwen ’s middags op de bergrug lopen, is de zon doorgebroken en hebben ze mooi uitzicht. De Jagers klimmen ’s ochtends de wolken in en lopen het grootste deel in de mist en regen. Misschien kwam het door de mist dat ze de afslag naar beneden misten, waardoor ze 2,5 kilometer te ver door liepen. Toen er een gat in de bewolking kwam, kwamen ze er achter dat ze te ver waren. Via een schapenpaadje en een paar weilanden zijn ze naar het dal afgedaald en uiteindelijk weer op de geplande route gekomen. Ondanks dat iedereen flink doorliep, zouden we een uur of 2 te laat terug komen. Het laatste stuk liep over de weg naar het parkeerterrein. De eerste auto die langskwam wordt aangehouden en Martijn mag meerijden naar de parkeerplaats om het busje op te halen. Zo liepen we weer 3 kwartier in.

Na het eten beginnen we met het corvee al met het afbreken van het kampterrein. Alleen de tenten waarin we slapen blijven staan, de rest wordt afgebroken. Ze zijn mooi droog, zodat we ze niet meer hoeven uit te hangen in Nederland. De busjes en aanhangers worden voor zover mogelijk is ingeladen. Rond 9 uur besluiten we de dag. Iedereen krijgt een kampshirt om morgen aan te trekken en daarna gaat iedereen snel slapen.

Vrijdag 29 juli
We staan om 5 uur op. Voor de laatste keer wassen we ons bij de Lugg zodat iedereen fris de busjes in kan. Na het ontbijt worden de slaaptenten opgeruimd. Helaas krijgen we net een klein regenbuitje over ons heen. De jongens werken lekker door, zodat we kwart over 8 het kampterrein afrijden, uitgezwaaid door Peter Daines en Ann (de boerin van het land waar we op staan).

Het is lekker weer om te rijden en er is weinig verkeer. We waren bang voor lange files vlak voor de tunnel, zoals die er eerder in de week hadden gestaan vanwege de extra controles door de aanslagen. Maar die waren er gelukkig niet, waardoor we bijna een uur voor onze laatste incheck tijd bij de trein waren. Helaas waren er wat problemen op het spoor, waardoor onze trein uiteindelijk bijna een uur later vertrok dan gepland. Daardoor komen we ook iets later aan in Rotterdam. Maar om 21:15 zijn we op de parkeerplaats bij Plaswijk, waar alle ouders ons staan op te wachten. Na 18 dagen is het kamp voorbij. Ouders zijn blij hun zoons weer te zien en benieuwd hoe ze het gehad hebben. Hun zoons vol verhalen, maar op dit moment verlangen de meeste vooral naar een douche en hun bed. De mooie verhalen over wat ze allemaal meegemaakt hebben zullen de komende dagen verteld worden.

Zaterdag 30 juli
Voor de leiding zit het er nog niet helemaal op. Om 8 uur staan de chauffeurs met hun busje alweer bij de wasstraat, zodat ze voor half 10 de busjes van binnen en buiten schoon in kunnen leveren. Om 10 uur is de gehele leiding bij het eiland, waar de eerste boot met spullen al wordt overgevaren. Een paar uur later zijn de aanhangers leeg en teruggebracht en de spullen opgeruimd. De natte tenten zijn uitgehangen om te drogen. We besluiten het kamp met het eten van een pannenkoek in het Bergsche Bos. Terugkijkend op het kamp hebben we geluk gehad met het mooie weer. Het was reuze gezellig en we hebben een hoop leuke activiteiten gedaan. Helaas nu weer 4 jaar wachten voor we naar Wales gaan, maar volgend jaar gaan we weer lekker varen naar Friesland, want dat hebben we toch ook wel gemist…