We hebben er al een week opzitten, het verslag van de eerste week vind je hier.
Maar ook in de tweede week hebben we weer een hoop beleeft, dus lees snel verder!
Zondag 16 juli
We worden wakker met een zonnetje, maar voor het ontbijt komt er natuurlijk alweer een buitje over, het blijft Wales. Maar de voorspelling is beter dan gisteren dus we hebben goeie hoop dat we vandaag wel kunnen klimmen.
De Jagers en Sternen gaan naar de klimmuur, een oude steengroeve op 15 minuten rijden van het kampterrein bij het dorpje Llangattock. De klimwand hier is zo’n 30 meter hoog, een flinke uitdagingen voor de jongens. We maken 2 routes waarlangs de jongens omhoog kunnen klimmen, en 1 route waarmee ze weer naar beneden kunnen abseilen. Na een uitleg over de klimtechnieken gaan de jongens 1 voor 1 omhoog, de ene wat sneller dan de andere, want zo hoog klimmen is toch wel spannend. Nog spannender is het om weer naar beneden te gaan abseilen, want dan moet je jezelf over de rand laten zakken. Aan het eind van de dag is iedereen minimaal 1 keer omhoog geklommen, en hebben de meeste jongens ook abgeseild.
De mountainbikers hebben ook mazzel met het weer, op weg naar de Forest of Dean is het nog aan het regenen, maar zodra we de mountainbikes hebben opgehaald is het droog en schijnt zelfs regelmatig de zon. De jongste jongens fietsen het familiepad en doen daarna nog een stukje van de blauwe route. Het kader doen de blauwe route 2x en een paar die hards gaan zelfs nog een derde keer omhoog voor om de laatste afdaling van de blauwe route te doen. Ook doen w nog wat rondjes over de pumptrack en door het skillspark.
Na het eten houden we een tassencontrole, om te kijken of er geen natte spullen in zitten en of iedereen genoeg schone kleren heeft aangetrokken. Ondertussen spelen we voetvolleybal met strandballen van de firma BAC.
Maandag 17 juli
Ook vandaag belooft een mooie dag te worden, het zonnetje schijnt ons wakker. De Meeuwen en Stormvogels gaan vandaag klimmen, de vorige keer ging het door het slechte weer niet door, maar dit keer wel. Bij de locatie aangekomen zijn de keukendaken opgespannen en is gelukkig alleen nodig geweest voor een kleine bui. Hierna is de zon mooi doorgekomen en hebben alle verkenners de rotswand kunnen beklimmen. Bovenaan de wand was een prachtig uitzicht van de vallei waar aan de overkant het andere deel van de groep aan het wandelen waren. De verkenners hebben tijdens het wachten ook genoten van wat populaire bordspellen dit kamp zoals het blufspel ‘Coup’ en het samenwerking spel ‘Bears versus Babies’
De Jagers en Sternen maken een wandeling naar de top van de Sugerloaf, een berg die vlak bij ons kampterrein ligt. Ze wandelen een rondje vanaf het kampterrein, eerst tussen de bomen en weilanden door en eenmaal bij de voet van de Sugerloaf verdwijnen de bomen en kunnen ze genieten van het uitzicht. In de verte zien ze de klimwand liggen, maar het is te ver weg om de andere groep te kunnen zien. Er komt 1 buitje aan, maar die zien ze ruim op tijd aan komen zodat iedereen zijn regenpak voor die tijd kan aantrekken. De wandeling is niet zo heel lang, dus rond 3 uur zijn beide groepen weer terug op het kampterrein. Tijd om een beetje bij te komen en om te zwemmen in het riviertje. Ze maken de dam nog wat hoger, zodat er een beter zwembad ontstaat.
In de avond hebben we een avondspel gespeeld. We begonnen met noipleps, een chaotisch maar leuk spel waarbij twee teams strijden om de meeste pionnen. In je eigen veld ben je veilig, maar in het veld van het andere team kan je getikt worden en moet je blijven staan tot dat je gered word door iemand anders uit het team. Het team met de meeste pionnen in hun achterlijn wint. Na een paar potjes was het tijd om een nieuw spel te starten, Offa’s Dyke. Tijdens het kamp hebben we het gehad over deze grens tussen Wales en Engeland en dat er veel strijden zijn plaatsgevonden. In dit spel werd de grens gemarkeerd met een lijn. Er was een gedeelte dat neutraal gebied was waar je met elkaar kon strijden. Het team wat de meeste mensen over de grens naar hun eigen gebied trok had gewonnen. In dit hevige worstelgevecht kon iedereen lachen wanneer iedereen een staflid over de grens probeerde te trekken. Wanneer de jongere jongens met zijn alle aan het trekken waren kon je zien hoeveel kracht ze samen hadden.
Dinsdag 18 juli
Vandaag was het zover. Met wallen onder de ogen zijn we opstaan om half zeven om op tijd aan te komen bij het Caven bij de ‘Porth yr Ogof’. De verkenners hebben na een lekker ontbijt heb tas goed gevuld met warme kleding die ze onder hun overall konden dragen. De grot is namelijk nog actief wat betekend dat er water stroomt door de grotten wat ervoor zorgt dat de grot langzaam blijft groeien. De eerste groep, bestaand uit de Meeuwen en Stormvogels, gingen als eerst de grotten in en gingen de droge delen van de grot verkennen. We zouden namelijk laarzen krijgen van de organisatie, maar die waren de ze vergeten mee te nemen, dus moesten we met onze eigen bergschoenen de grotten in. De begeleider begon met een kleine test waarbij iedereen door een hek heen moest schuiven. Dit was een voorproefje voor de dunste delen van de grot waar we door heen zouden gaan. Tijdens het verkennen van de grot zijn we door de befaamde ‘brievenbus’ gegaan, wat een smalle spleet is waar we door heen werden getrokken en geduwd door de rest van de groep. In de grot is het pikdonker zonder licht, een duisternis die we alleen eerder hadden ervaart in de koolmijnen van de ‘Big Pit’. In een paar locaties kan je de kleinste glinsteringen van zonlicht zien binnenkomen. En zo hebben we geprobeerd om in deze duisternis onszelf een stuk door de grotten te bewegen met de kleinste hints aan licht die ons de weg leidde. Diep in de grotten hebben we geluisterd naar de ondergrondse rivieren die daar al duizenden jaren stromen en langzaam de kalksteen van de grotten aan het wegslijten is. In de stenen waren er veel fossielen terug te zien van kleine zeedieren die zijn achtergelaten in het gesteente. Verder hebben zijn we door nog veel kleine hoekjes en gaten gekropen waarbij je claustrofobie werd getest.
Groep 2, bestaand uit de Jagers en de Sternen gingen ondertussen de vier watervallen van de ‘Ystradfellte’ bezoeken. De watervallen liggen in de rivieren de Afon Melte en de Afon Hepste. Hierbij loopt de Afon Melte, die ook wel bekend staat als de bliksem rivier door zijn snelle verandering van waterstroom, een halve kilometer volledig door de grot waarin we aan het caven zijn. De groep heeft hierbij per ongelijk een van de vier watervallen gemist maar alsnog veel genoten van de meest spectaculaire waterval de Sgwd yr Eira, waar je achter de waterval langs kan lopen.
Nadat er helaas weer regenval was hebben we per bak geluncht in de busjes en zijn even bijgekomen voor de volgende activiteit. Hierbij werden de activiteiten omgedraaid en ging groep 1 wandelen en groep 2 caven. Groep 1 heeft tijdens deze wandeling alle 4 de watervallen bezichtigd. Tijdens de wandeling was het voor het grootste gedeelte droog gebleven. De watervallen waren erg spectaculair en zeker geen plek waar je zou willen kanoën. We zijn voor de Sgwd Isaf Clun-gwyn geklommen om een aantal mooie foto’s te maken. Gelukkig waren er veel paadjes met houten planken belegd want het was erg modderig langs de watervallen. Zo was te zien dat met een vloed een de het water een stuk hoger komt te staan en dat veel bomen worden meegesleurd door de rivier.
De middaggroep bij het caven had mazzel (of niet?), de laarzen waren ondertussen gebracht, wat betekende dat ze de natte route konden nemen, alsof ze dat nog niet genoeg zijn geweest ;). Hierbij kwamen ze naast de brievenbus ook langs de wasmachine waar ze door een natte gang moesten klauteren. En moesten ze door de WC, een gat in de grond met een tunnel waar ook nog wat water door stroomde. Verder moesten ze door veel ondergrondse rivieren klimmen om alle gangen van de grot te ontdekken.
Na een heerlijk avondmaal werd de dag afgesloten met de TOKO, waarbij de verkenners konden genieten van bordspellen en snoep konden inslaan. Ook konden er ansichtkaarten gekocht worden, die de verkenners meteen schreven en de koks morgen op de post doen.
Woensdag 19 juli
Gelukkig konden de jongens deze dag een volledige 5 minuten uitslapen om bij te komen van alle activiteiten de afgelopen dagen. Daarnaast hebben ze altijd genoeg tijd om bij te komen in de busjes wanneer we van plek naar plek gaan. Met een mooi zonnetje aan de lucht was dit een prachtige dag. Groep 1 ging de Sugar Loaf beklimmen en groep 2 ging voor de tweede keer klimmen. De wandeling werd gestart vanaf het kampterrein waarbij de groepen in een andere richting starten. Halverwege de Sugar Loaf konden we genieten van een lekker zonnetje, wat naar gevoel bijna was verdwenen tijdens het kamp. Op de top van de Sugar Loaf kon je de Pan y Fan bezichtigen die we eerder hebben beklommen en ook hadden we uitzicht op de klimmuur. De Meeuwen hebben geluncht op de top van de berg waarna ze de wandeling voort hebben gezet met enige discussie of we goed zijn gelopen. De Stormvogels hebben een avontuurlijkere route genomen waarbij ze na een stuk foutlopen sportief weer terug zijn gegaan naar de juiste route en hebben de top van de Sugar Loaf ook behaald. Na de top zijn ze door de weilanden en bossen gewandeld om terug bij het kamp aan te komen. Ook hier hebben ze de geplande route niet helemaal gevolgd, waardoor het een avontuurlijke tocht naar beneden werd, cross country door de varens en weilanden en klimmend over muurtjes en hekken. Na het wandelen heeft groep 1 kunnen zwemmen in het riviertje waar ze verder hebben gewerkt aan een stroomversnelling en de kleine watervallen hebben bezocht.
Groep 2 ging weer klimmen in een lekker zonnetje. Met alle verkenners die nu wisten hoe het werkte had iedereen weer zin om de wand te beklimmen. Alle jongens zijn weer naar boven geklommen, sommigen meerdere keren. Zelfs Floris, die eerder dit kamp zijn pols had gebroken, is met een hand 3 keer omhoog geklommen! En ook het abseilen ging na het oefenen van de vorige keer nu stukken soepeler, maar het bleef spannend. Wat ook leuk was om te zien is hoe er veel schapen in het gebied ook de rotswanden omhoog klimmen. Helaas redden sommige van de schapen het niet en lag een schaap dat we eerder omhoog zagen klimmen halverwege de klif.
In de avond hadden we een singsong. Dit is net anders dan de bonte avond aangezien we in Engeland niet actief bezig zijn met een kampthema. We hebben veel Argonauten klassiekers gezongen die misschien al bekend waren van het midzomervuur. Ook hebben we veel nieuwe liedjes gezongen waarvan verkenners misschien nog niet wisten dat ze bestonden. Tussendoor hebben we een aantal spellen gespeeld, zoals het zieke schaap spel waarbij er een verkenner in de maling werd genomen om als een schaap te blèren (of meerdere verkenners aangezien niet iedereen goed kan opletten 😉 ). Ook hebben we Karel Klaar de bergklauteraar ontmoet die veel spullen had om door te geven aan andere Karel Klaar’s. Dit bleek toch nog ingewikkeld aangezien de manier waarop dit worden gedaan met een specifieke zin moet worden gedaan. Halverwege de avond had Bart nog de laatste aandacht van het kamp over een aantal kastelen in Wales en hoe deze tot stand zijn gekomen. Ook kwamen onze Engelse vrienden Peter en Madge even langs, die we meteen bedankten voor hun hulp met een cadeautje en door ze toe te zingen.
Donderdag 20 juli
We moesten weer eens vroeg op om ons klaar te maken voor een avontuurlijke dag. Half zeven gingen we de slaapzak uit om ons klaar te maken voor het Gorge Walking. Dit werd weer afgewisseld tussen de twee groepen waarbij ze ook de mogelijkheid kregen om rond te kijken in het dorpje Brecon. Bij het Gorge Walking zijn de verkenners door de koude rivieren gewandeld en hebben wat mooie plonzen in het water gemaakt. Onderweg moeten we over rotsen en door watervallen om hoog klimmen. Na een grote tocht van 8 km door de rivieren kwamen we uiteindelijk uit bij de waterval. Hier was het extra diep en konden een aantal mooie bommetjes wonden gemaakt.
Het dorpje Brecon is een historisch dorpje langs de rivier de Usk. In dit stadje kon je de kanaalboten bezichtigen waarover een presentatie is gegeven dit kamp. In het dorp waren een aantal kerkjes en leuke souvenir winkels om een leuke herinnering mee te nemen van het kamp. Ook erg populair was de supermarkt waar er weer genoeg snacks en kippenpoten werden gehaald. In het dorp kwam die dag Koning Charles langs om te kijken bij een festival in het dorp. Sommige verkenners hebben het nog zien langsrijden in zijn Rolls-Royce! In de avond berijden we ons voor op het vertrek van morgen. Alleen de Base-camp en de baks-tenten blijven staan on in te slapen verder word alles alvast afgebroken.
Vrijdag 21 juli
Helaas komt elk zomerkamp uiteindelijk weer tot een eind. Met alle leuke activiteiten en avonturen die we hebben meegemaakt lijkt het kamp voor bij te zijn gevlogen. We moeten al om 5 uur opstaan om op tijd aan te komen voor de trein. Gelukkig als het al erg vroeg licht en kan iedereen nog genieten van de laatste zonnestrallen van het kamp. Het ontbijt hebben we op de grondzeilen gegeten omdat alle bankjes al waren ingepakt. Iedereen maakt een stevig lunchpakket voor zowel tussen de middag als in de avond omdat we in een keer door gaan naar Nederland. Na het ontbijt verzamelen we alle tassen uit de tenten en leggen deze klaar voor inpakken. Alle tenten worden hierna afgebroken en voor dat we het weten zijn we al op weg naar huis. Tijdens de tocht hebben we nog kunnen genieten van de Engelse landschappen waar de boeren aan het combinen waren. We gingen weer door de tunnel waar we met zijn alle watermeloen en snacks hebben gegeten. Na een laatste samenkomst dicht bij Antwerpen zijn we door gereden naar Nederland waar we voor de laatste keer het avondsluiting lied hebben gezongen, onze Engeland insignes hebben gekregen en we afscheid van elkaar konden nemen. Bij de parkeerplaats bij Plaswijkpark stonden de ouders klaar om ons te verwelkomen en konden niet wachten op alle verhalen van de verkenners te horen. Als laatst zijn alle spullen uitgezocht en was het kamp officieel afgelopen.
Zaterdag 22 juli
Iedereen heeft weer in zijn eigen bedje kunnen slapen. De verkenners hebben het kamp afgerond en gaan genieten van hun vakantie. De Staf moet alleen nog de laatste spullen opruimen. Om 9:15 worden de busjes gewassen en al het versiermateriaal uit de busjes gehaald. Hierna kunnen ze worden ingeleverd en gaat de staf naar het eiland. 10 uur beginnen we met het materiaal uit de aanhangers halen en op het ponton laden. Met het ponton bijna onderdompelt gaan we in een paar ladingen de spullen naar de haven verplaatsen. Hier nemen we een korte koffiepauze en gaan daarna door met alle spullen terug te plaatsen naar de goede locatie. De tenten worden uitgehangen aangezien ze nog aardig vochtig blijken, waardoor de botenloods en het clubhuis in een soort doolhof veranderen. Op het eiland bespreken we de laatste acties die nog gedaan moeten worden en gaan daarna door naar het restaurant de Bergse Plas waar we met zijn allen nog even genieten van een lekkere pannenkoek. Rond 3 uur sluiten we met zijn allen af voor het restaurant en wensen we elkaar een leuke vakantie. Fijne vakantie allemaal en tot het nieuwe scoutingseizoen!
Van het hele kamp hebben we nog een leuk filmpje gemaakt:
Ons kamp werd mede mogelijk gemaakt door een aantal sponsoren. Bij deze nogmaals hartelijk dank voor jullie steun!
- Ripping BV (lenen van de bedrijfsbus en aanhanger)
- Sonia Angulo Couture (sponsoring Kanoën)
- FCL Marine Agencies (sponsoring Caven)
- Veldwerk BV (mee helpen met de busjes huur)
- BG Products BV (sponsoring algemeen)
- W.J. Ripping Grondwerken (sponsoring algemeen)
- Boog & Bush Boogschiet cursussen (sponsoring algemeen)
- Tom (sponsoring MTB en Gorge Walken)
En natuurlijk hebben we ook de foto’s nog:
